RITUELEN DIE VERBINDEN
VERHALEN DIE BLIJVEN
Over spanningen, eerlijkheid en ruimte aan tafel
01.
Samen afscheid nemen
Ook als het schuurt
Het is een mooi uitgangspunt: dat nabestaanden het afscheid van een dierbare in goede harmonie kunnen beleven.
Helaas… die vlieger gaat niet altijd op. In de dagen rond een overlijden kunnen oude spanningen of verstoorde relaties plotseling naar boven komen.
Niet gek, eigenlijk. Verdriet en stress maken mensen extra kwetsbaar.
Als ritueelbegeleider weet ik dat ik die spanningen niet zomaar kan oplossen – en dat is ook niet mijn rol. Want de dagen van afscheid zijn geen dagen om strijd uit te vechten. Die kostbare energie heb je nodig voor iets anders: voor daadwerkelijk afscheid nemen.
‘Maar wat als we er niet uitkomen?’
Misschien herken je het. De één wil het afscheid op een traditionele manier. De ander zoekt juist iets moderns of symbolisch. Een derde heeft zich stil teruggetrokken en durft niets meer te zeggen. Dan is het logisch dat je denkt: “Hoe gaan we hier in vredesnaam uitkomen?”
Een afscheid naar ieders zin? Dat is een mooi streven, maar de praktijk is vaak weerbarstiger. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. En niemand draagt exact hetzelfde verleden of dezelfde herinneringen aan de overledene.
Maar één ding verbindt: we nemen afscheid van dezelfde persoon. En dáár ligt de ingang.
Een moment om tafel – niet makkelijk, wel waardevol
Ik nodig families graag uit voor een moment aan tafel. Niet om ruzies uit te praten, maar om te luisteren. En om uit te spreken wat iemands band was met de overledene. Zonder oordeel. Zonder dat het een koek-en-ei verhaal hoeft te worden.
Vaak zien families hier tegenop. Maar even zo vaak hoor ik achteraf:
“Dit gesprek gaf ons ruimte. We konden elkaar horen, ook zonder het met elkaar eens te zijn.”
Want dat is wat dit moment oplevert: ruimte.
Ruimte voor eerlijkheid. Voor flexibiliteit. Voor erkenning.
En daarmee ontstaat ruimte om het afscheid samen vorm te geven — hoe verschillend je er ook in staat.
Een eerlijk verhaal geeft lucht
Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn om samen afscheid te nemen. Maar je moet wél gehoord worden. Daarom creëer ik een veilige setting waarin ruimte is voor álle stemmen. Waar we altijd terugkeren naar de belangrijkste vraag:
Van wie nemen we afscheid?
Pas als dát helder is, kunnen we zoeken naar een vorm waarin ieders waarheid mee mag klinken.
Wil je hierover eens verder praten, of weten hoe ik families hierin begeleid? Neem gerust contact op via onderstaand formulier.
