RITUELEN DIE VERBINDEN
VERHALEN DIE BLIJVEN
Over een urn bijzetting, herinnering en de kracht van symboliek
01.
De orchidee
Symbool van een liefdevol weerzien
Dinsdagmorgen, iets na negenen. Ik schuif aan achter mijn computer. De voorbereiding voor een urnbijzetting ligt klaar. En hoewel het mijn werk is, mijn passie zelfs, voelt dit moment anders.
Deze keer gaat het om míjn tante.
En dan komt er iets bijzonders op gang. Meteen al ervaar ik inspiratie. Alsof er iets meeschrijft, zachtjes, stilletjes, vanuit het hart.
De orchidee als leidraad
In de dagen na haar overlijden stond één symbool centraal: de orchidee.
Een bloem zo puur als zijzelf. Wit, zacht, maar ook helder en krachtig. Met een ondertoon van vrolijkheid – net als haar kleurrijke karakter.
Tijdens de crematie hielden haar dierbaren een orchidee vast. Eén voor één namen ze de tijd om haar te bedanken. Daarna dekten ze haar liefdevol toe met deze bloemen.
Ik krijg opnieuw kippenvel als ik eraan denk.
Twee handen, één steen
Haar urn wordt bijgezet bij haar man. De steen is aangepast. Waar eerst één hand stond, staan er nu twee — handen die naar elkaar reiken.
Een stil beeld van hereniging. Een symbool van verbondenheid, zelfs voorbij het leven.
Mijn gedachten dwalen naar haar oude, vertrouwde handen. Naar wie zij was. Naar het warme samenzijn dat haar afscheid was.
Ik zie haar weer voor me.
Ik zie... een orchidee.
Een bloem die blijft spreken
Ik fiets later die dag naar de winkel. Tussen de boodschappen neem ik zonder nadenken een orchidee mee naar huis.
Niet bewust. Niet gepland.
Maar als ze eenmaal op haar plek staat, begrijp ik het: ze hoort daar.
En elke dag kijk ik er even naar.
En elke dag voel ik weer dat warme, zachte gevoel van verbondenheid.
Op de dag van de bijzetting staat diezelfde orchidee bij het graf. Op haar plantentafeltje. Als stille getuige van een liefdevol samenzijn.
Met een pure traan.
En een kleurrijke glimlach.
Symboliek maakt zichtbaar wat je voelt
Soms hoef je symboliek niet te zoeken. Dan komt het naar je toe.
In een bloem.
In een hand.
In een ritueel dat vanzelf ontstaat.
Als ritueelbegeleider help ik families om ruimte te maken voor die symbolen. Om ze een plek te geven in het afscheid. Niet groots of zwaar – maar juist in eenvoud.
Wil je weten hoe jouw herinneringen of die van een dierbare kunnen worden vertaald naar iets tastbaars? Ik denk graag met je mee. Neem contact op met onderstaand formulier en ik help je graag verder.
