Goud!
Ken je van die momenten dat je wordt opgezogen door de schoonheid van de natuur? Door de kleuren, door haar vormen, door de geuren? Dat zijn mijn geluksmomenten. Heerlijk! Ik trek er dan ook graag op uit. Meestal dicht bij huis. Daar laat ik mij leiden langs sloten en ringvaarten, waar de prachtige rietschoten mij toelachen.
Na één van die fijne tochtjes langs het water, had ik het opeens helder.
Het riet is als een magneet. Ik moét ernaar kijken.
Sterker nog, ik ben er op mijn plek.
Eenmaal thuis meldde ik: ‘Als ik kom te overlijden, mag je mij uitstrooien over het riet!’
En ik meende het. Want ik ben verliefd op dit prachtige watergras.
Voor mij staat het riet symbool voor het leven, mijn leven!
Want jij
bijzonder gras,
Jij laat ieder seizoen prachtige eigenschappen zien.
Een gouden kraag in de lente.
Wuivende golven in de zomer.
Magische pluimen in de herfstzon.
En in de winter verdrogen je stengels langzaam tot
stevige staken.
Je betovert mij.
Ik kan bij je wegdromen.
Je geeft mij rust én energie.
Je laat zien hoe natuurlijke eenvoud sterk maakt.
Je verbindt mijn kwetsbaarheid met jouw grootsheid.
Je bent buigzaam, als teken van nederigheid.
Je bent flexibel, met respect voor jezelf.
Je bent statig, wat je doet overleven.
Je bent onverwoestbaar.
Het leven is een korte periode tussen twee eeuwigheden in.
Leef in het hier en nu.
Blaise Pascal, 1623 – 1662
Leef in het hier en nu…
Laat je inspireren door wat om je heen is.
